یکی از زیباترین رویدادها در زندگی هر فردی روز ازدواج اوست که با حضور خانواده، اقوام و دوستان به یادماندنی و زیباتر می شود، اما مراسم ازدواج نیز مانند بسیاری از دیگر رسوم در کشورهای مختلف به اشکال متفاوتی برگزار می شود که شاید موجب شگفتی نیز باشد.
آداب و رسوم ازدواج در بسیاری از کشورها به قدری عجیب است که شاید از شنیدن آن متحیر شوید، برای مثال در کشور سوئد رسم بر این است که از طرف پدر و مادر عروس یک سکه نقره در کفش راست او و از طرف پدر عروس نیز یک سکه طلا در کفش چپش قرار می گیرد و عروس باید به نشانه احترام و حمایت از پدر و مادرش تا پایان مراسم این سکه ها را در کفش خود نگه دارد.
سیاهپوستان آمریکایی نیز با یک پرش زندگی جدیدشان را آغاز می کنند. اگرچه آنها خودشان هم نمی دانند این رسم دیرینه و کهن ریشه در کدام یک از سنت هایشان دارد، اما آنچه مسلم است این که آنها با انجام این کار به صورت نمادین از تمامی مشکلات و نگرانی هایی که پیش از این در زندگی با آن مواجه بوده اند با موفقیت عبور کرده و زندگی جدیدی را آغاز می کنند.
چینی ها عروسشان را همراه زنان سالمند و با تجربه روانه خانه بخت می کنند و حضور زنان جوان و مجرد در کاروانی که عروس را می برند بدیمن است. در چین رسم بر این است که عروس هنگام ترک خانواده حتما باید گریه کند تا نشان دهد نمی خواهد آنها را ترک کند.
عروس و داماد چینی پیش از آغاز مراسم رسمی ازدواج، دستمال های کوچک قرمز رنگی را که روی آنها تصویری از اردک های چینی دوخته شده است، با آرزوی خوشبختی به همدیگر هدیه می دهند. این رسم نمادین در فرهنگ کشور چین به این معنی است که این زوج برای همیشه به زندگی در کنار هم ادامه می دهند.
رسوم عجیب ازدواج
آلمانی ها نیز با جمع آوری ظروفی که پیش از آغاز مراسم ازدواج اقوامشان می شکنند برای جنگ و نبرد با مشکلات زندگی خودشان را آماده می کنند و بر اساس این رسم جالب، اقوام عروس و داماد پیش از ازدواج تعداد زیادی ظرف را می شکنند که عروس و داماد باید آنها را جمع کنند. در بعضی از شهرهای این کشور نیز رسم بر این است که دوستان عروس یا داماد، عروس را می دزدند و داماد باید او را پیدا کرده و برای حضور در مراسم جشن ازدواج همراه خود ببرد.
زنان کره ای از آغاز زندگی مشترک عهد می بندند مقابل همسرانشان سکوت کرده و از دستورات آنها اطاعت و پیروی کنند. به همین دلیل عروس های کره ای در نخستین روز زندگی مشترک باید سکوت اختیار کنند. آنها حتی حق صحبت با همسرانشان را هم ندارند و اگر از این رسم سرپیچی کنند داماد می تواند برای این کار عروس را روانه خانه پدرش کند.در کره عروس و داماد پس از پایان مراسم ازدواج به سبک غربی، لباس کره ای به تن می کنند و به بزرگان خانواده ادای احترام می کنند.
در کشور عربستان رسم بر این است که زن و مردی که قرار است با هم ازدواج کنند به نشانه آغاز زندگی جدیدشان لباس های کهنه شان را دور می ریزند و لباس جدید به جای آنها می خرند.آنها بر این باورند که برای شروع یک زندگی جدید به لباس های نو نیاز دارند تا گذشته را با همه بدی ها و خوبی هایش به فراموشی سپارند.
جهیزیه، این رسم مشترک
گذشته از رسوماتی که به یک کشور یا منطقه ای بخصوص در یک کشور اختصاص دارد و برگرفته از آداب و رسومی دیرینه است، رسوم مشترکی نیز در میان کشورهای مختلف وجود دارد. به رغم آنچه تصور می شود رسوماتی مانند جهیزیه، مهریه، خرید حلقه و حتی شیربها از جمله رسومات مشترکی است که در کشورهای مختلف با اندک تفاوتی متداول است.
تهیه جهیزیه با هدف کمک به جوانان برای آغاز زندگی مشترک یکی از این رسومات است که همچنان در بسیاری از کشورها مرسوم است. در حقیقت در بسیاری از کشورها جهیزیه همان پول، طلا یا ملکی است که در آغاز زندگی مشترک از طرف خانواده عروس به داماد هدیه داده می شود. اگرچه در دنیای امروز جهیزیه قدم فراتر از تامین نیازهای اولیه زندگی مشترک گذاشته است، اما در حقیقت برگرفته از سنتی دیرینه و کهن است که در فرهنگ کشورهای آفریقایی ریشه دارد. در آن زمان با هدف تامین سرمایه اولیه برای کسب و کار و برآورده ساختن نیازهای همسر و فرزندان هدیه ای از طرف خانواده عروس به داماد داده می شود که در حقیقت همان جهیزیه امروزی است. تا پیش از قرن پنجم میلادی رسم بر این بود که ازطرف خانواده عروس هدیه ای به عنوان شیربها به خانواده داماد داده می شد، اما پس ازآن بتدریج جهیزیه جایگزین شیربها شد.
رسم های جالب ازدواج
برای مثال کشور هند از جمله کشورهایی است که همچنان رسم دیرینه جهیزیه از عوامل محدودکننده ازدواج در میان جوانان به شمار می آید. در هند، تهیه کالاو اجناس مورد نیاز و تامین پول نقد و طلا از طرف خانواده عروس نه تنها در زمان ازدواج، بلکه تا پایان عمر به عهده پدر و مادر عروس است.
جهیزیه نه تنها در آسیا و آفریقا، بلکه در کشورهای اروپایی نیز از گذشته های دور مرسوم بوده است. در خانواده های اشرافی انگلیس هنگام ازدواج، جهیزیه به عنوان ارثیه از طرف پدر به دختر هدیه داده می شود، بنابراین اگر دختری از پدرش جهیزیه گرفته باشد در ارث سهیم نخواهد بود.
در آمریکا و اروپا نیز در گذشته از موقعیت اجتماعی افراد به عنوان ملاکی برای تعیین مقدار جهیزیه استفاده می شد که امروزه هیچ اثری از این باور دیرینه در فرهنگ این کشورها یافت نمی شود و به عکس در کشورهای آسیایی مانند چین، ژاپن، کره و هند همچنان خانواده ها علاوه بر مسوولیت برگزاری مراسم ازدواج و وظیفه تامین نیازهای اولیه برای آغاز زندگی مشترک فرزندانشان را بر عهده دارند.
